دل نوشت !

نمی شناسمت به قدر قطره ای که گم است در بیکرانه دریا و بی خبر است از عظمت آبی پهناورش، گمم در لحظه ها و ثانیه هایی که متبرک اند به نام مقدس تو. آفتاب حضورت آنچنان بر ذره ناچیز وجودم پرتو افکنده که ناپیدا شده ام در مقابل فروغ و روشنایی این انوار. نام تو وقتی در سر سرای دلم طنین می اندازد وجودم غرق می شود در وضوی عشق به تو. از قیام و طغیان همه سپیدی هایی که در وجودم به پا می خیزند، در می یابم که سایه حضورت گذشته است از کنار آینه قلبم ...
آمده ام به بارگاه تو، نه با پای جسم که با پای جان. آمده ام تا سر بر حریم یاد و نام مقدست بگذارم و تمام غصه هایم را بگریم. آمده ام تا دست پدرانه ات را بر سر قلب تنها و خسته ام بکشی و با مرهم توجه و عنایت ملکوتی ات شفا بخش زخم های سر باز کرده اش باشی. آمده ام تا در چشمان لبریز از التماسم عشق را تا انتهایش بخوانی. قسم به نام اعلایت که تکرار هر بارش چونان به وجد می آورد که آب گوارا یک تشنه را.
چه معجره ای دارد نام مبارکت و چه حکمتی نهفته است در این سه اقیانوس ژرف و بی انتهای حروفش ...

مراقب افکارت باش که گفتارت میشود و مراقب گفتارت باش که رفتارت میشود و مراقب رفتارت باش که عادتت میشود و مراقب عادتت باش که شخصیتت میشود و مراقب شخصیتت باش که سرنوشتت میشود.
(امیرالمومنین علیه السلام)

لیست کل یادداشت های وبلاگ