سلام به همه دانشجویان خصوصا" دانشجویان پیام نوری و یک سلام ویژه خدمت ترم اولی ها و البته ویژه تر به دانشجویانی که بهمن ماه وارد دانشگاه می شوند .

روز دانشجو بر همه شما مبارک

یه خسته نباشید هم می گم به پشت کنکوری ها که دارن تلاش می کنن به جمع دانشجو ها اضافه بشن نگران نباشید . این روز ها به لطف دولت جدید دانشجو شدن آسون شده . تو هر شهری چند تا دانشگاه پیام نور ساختن . مخصوصا اینکه یکی دوسال اخیر در دونوبت دانشجو می پذیره پس اصلا استرس نداشته باشید .
بچه که بودم تصورم از دانشگاه چیز هایی بود که توی فیلم ها و سریال ها (مثلا" سریال در پناه تو ) می دیدم . خانمهای با کلاس یک عدد کلاسور به دست و آقایون دانشجو که یک کیف سامسونیت بر می داشتند و یک نفر که افتاده دنبال استاد و نمره میخواد...استاد تو رو به خدا .... استاد فقط یه نمره .... استاد!!؟
و چند نفر دانشجوی مثبت که دغدغه پایان نامه و پروژه شون رو دارن ...
وقتی که خودم وارد دانشگاه شدم دیدم دانشگاه همون طوریکه تو دوران بچگی تصور می کردم البته باچند تا تفاوت ( نمی دونم شاید هم این تفاوتها به این خاطر بود که من وارد پیام نور شدم ولی اون سریالها رو توی دانشگاه تهران ساخته بودن ). مثلا" خبری از برداشتن کلاسور بین خانمها نبود ولی چند نفر از آقایون همکلاس هر کدوم یک عدد کیف سامسونیت به دست و خوشحال و سرمست از اینکه وارد دانشگاه شدن . در مورد پایان نامه هم که خوشبختانه یا متاسفانه دانشگاه پیام نور پایان نامه نمیخواد . خبری از تحقیق و مقاله هم نیست . در مورد نمره هم که دانشجویان پیام نوری بهتر می دونن . سر جلسه امتحانت رو خوب میدی و فکر می کنی که زیر 18 نمی شی ولی بعد از چند وقت که نمره ها ا علام میشه می بینی شدی 13 ( این اتفاق برای خودم افتاده ) دهنت از تعجب باز می مونه و اون وقته که اشکت جاری می شه و می خواهی اعتراض کنی اما استاد رو پیدا نمی کنی !که دنبالش باشی و ازش نمره بخواهی . یه تفاوت دیگه که دانشگاه من با دانشگاه تو فیلمها داشت جمعیت کلاسمون بود که از چهل ،پنجاه نفر در ترم اول رسید به ده نفر . یکی تغییر رشته دادو یکی دیگه انتقالی گرفت ، و چند نفر که اصلا" حوصله اومدن به دانشگاه رو ندارن و فقط گاهی اوقات سری به دانشگاه می زنن . روز ثبت نام رو که دیگه نگو از بس توی صف بانک سر پا می ایستی و از این ساختمون به اون ساختمون میری آخر روز پادرد و کمر درد می گیری .
چند روز پیش یکی از دوستانم رو که به تاز گی فارغ التحصیل شده دیدم . بهش گفتم خو ش به حالت که درست رو تموم کردی اما اون در جوابم گفت نه خوش به حال تو که هنوز دانشجویی دلم برای دانشگاه تنگ شده دوست دارم دوباره برگردم به دانشگاه . دیدم راست میگه دوران دانشجویی با تمام سختی هایی که داره دوران قشنگیه ! تا چشم به هم زدیم پنج ترم گذشت این سه( شاید هم چها ر) ترم باقی مونده هم به همین سرعت میگذره . فقط امید وارم با دستی پر از دانشگاه بریم بیرون و صرفا دنبال مدرک نباشیم . آرزو میکنم دوران دانشجویی خوبی داشته باشید .

لیست کل یادداشت های وبلاگ