می خوانمت آن هم با زبانی که گناه گنگش کرده است، با تو راز می گویم با دلی که جرم هایش به هلاکتش کشانده، می خوانمت ای پروردگار من، هراسان و خواهان و امیدوار و ترسان، هنگامی که خودم و گناهانم را می بینم هراسان می شوم، اما آنجا که تو را می بینم، و کرامت و لطف تو را، نه تنها از هراس بیرون می آیم که به طمع می رسم.
                                                   (
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی)





لیست کل یادداشت های وبلاگ

OpenCube Drop Down Menu (www.opencube.com)