سپاس ویژه برای خداست؛ همو که هرگاه می خوانمش، پاسخم می دهد؛ هر زشتی پنهان من گناه پیشه را می پوشاند؛ با آن که سپاسش را به جای نمی آورم، مرا نعمت بزرگ می بخشد. چه بسا بخشش های گوارا که مرا بخشید. چه بسا رنج های هولناک که از من بازداشت. چه بسا شادی های شگفت زا که به من نمایاند. از این رو، ستایش و سپاس او را به جا می آورم و به پاکی یادش می کنم.
لیست کل یادداشت های وبلاگ
جستجو در وبلاگ
عضویت در خبرنامه وبلاگ
آمار بازدیدکنندگان
