خدایا! کمی از بسیار را از تو درخواست می کنم، در حالی که سخت نیازمند آنم و تو از روز نخست از آن بی نیاز بوده ای و همان کم نزد من بسیار و برآوردنش برای تو آسان و راهوار است.
خدایا! همانا گناه آمرزی ات، خطا پوشی ات، ستم بخشی ات، زشت پوشانی ات، و بردباری ات بر گناهان بسیار خواسته یا ناخواسته ام، مرا برانگیخت تا از تو چیزی بخواهم که شایسته آن نیستم؛ همان مهری که روزی ام ساختی و نیرویی که نشانم دادی و دعا برآوردنی که به من شناساندی. آری، چنین کردی تا با دلی آرام تو را بخوانم و انس ورزانه، نه بیمناکانه و هراسمندانه، از تو نیاز خواهم برای رسیدن به نیازم نزد تو ناز آورم. در این رهگذار، هرگاه نیازم را دیر برآوردی، از سر نادانی بر تو می آشفتم؛ گر چه شاید نیکوتر همین بود که نیازم را دیر برآوری، زیرا تویی که سرانجام کارها را می دانی.

لیست کل یادداشت های وبلاگ